പ്രതീക്ഷ

എനിക്കും, നിനക്കും അറിയാമായിരുന്നു, ഒരു നാൾ നമ്മൾ പിരിയുമെന്ന്. എന്നിട്ടും നമ്മൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇനി വരുന്ന നാളുകളിൽ ഓർത്തിരിക്കാൻ, പോയ കാലത്തിന്റെ വസന്തം. ഓർമകളിൽ നീറാൻ ഒരു സുഖമുണ്ടല്ലേ. കാലങ്ങൾ എത്ര കഴിഞ്ഞാലും മറക്കാൻ കഴിയുമോ...?
ഓർമകളെ താലോലിക്കാൻ മാത്രം നമുക്കുമുണ്ടായിരുന്നു ഒരു പ്രണയം.
കുറച്ചു നാളുകൾ. കുറെ ഓർമ്മകൾ.
എന്തിനാണ് നമ്മൾ പരസ്പരം അറിഞ്ഞത് ?
ഇന്നും ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു ചോദ്യമാണ്.

ഇപ്പോൾ നീ എവിടെയാണ്.....?
നിന്റെ തിരക്ക് പിടിച്ച ജീവിതത്തിനിടയിൽ  എവിടെയെങ്കിലും എന്നെ നീ തിരഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ....?
വെറുതെയിരിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ കഴിഞ്ഞ നാളുകൾ മനസ്സിൽ തിരയാറുണ്ടോ.....?
ഒരു പാട്ടു കേൾക്കുമ്പോൾ ആ കാലം നിന്റെ മനസ്സിന്റെ ഏതെങ്കിലും കോണിൽ വിരിയുമോ ?
നിനച്ചിരിക്കാതെ ഒരു മഴ പെയുമ്പോൾ ആ ഓർമകളിൽ നീ കുളിർക്കൊള്ളുമോ....?
ഒരു കാലൊച്ച കേൾക്കുമ്പോൾ ഞാനയിരിക്കണമെന്നു നീ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടോ..?
ആ വാതിലിൽ ഒരു മുട്ട് കേൾക്കുമ്പോൾ അതിനപ്പുറം എന്റെ നിഴലായിരുക്കുമെന്നു നീ വിചാരിക്കുന്നുണ്ടോ...?
നിന്റെ ഫോൺ ശബ്ദിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ അങ്ങേയറ്റത്ത് എന്റെ നേർത്ത സ്വരമാണന്നു നീ നിനക്കാറുണ്ടോ....?
നിന്റെ ഗേറ്റിന്റെ ലെറ്റർ ബോക്സിൽ നീ തിരയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ എന്റെ ഒരു എഴുത്ത് നീ തേടുന്നുണ്ടോ...?
വെറുതെയെങ്കിലും അല്ലെ.....!
എത്ര വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാലും നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെയുള്ളിൽ ഞാനും, നീയും പരസ്പരം തിരഞ്ഞുക്കൊണ്ടിരിക്കും.
ഇനിയൊരു നാൾ എവിടെങ്കിലും വെച്ച് കാണുമ്പോൾ പുഞ്ചിരിക്കാൻ മറന്നാലും നമ്മുടെ മിഴികൾ നിറയാതെ നോക്കണം.
നമ്മൾ ഇപ്പോഴും സ്നേഹിച്ചുക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...
മൗനമായി......ഒരു പരിഭവവുമില്ലാതെ.....