2016, മേയ് 18, ബുധനാഴ്‌ച

ഈ വഴിയോരത്ത്....ഇത്തിരി നേരം...

നീ കരയുകയാണോ...?
വിധിയെ പഴിച്ചു കണ്ണുനീർ വാർക്കുകയാണൊ...?
ഈ വിധി , നീ തിരെഞ്ഞെടുത്തതല്ലേ.
ഈ കൈ വിരലുകൾ അയയുകയാണോ...
നീ പിരിയുകയാണോ...?
ഒന്നു ചോദിച്ചോട്ടെ...,
നിറയെ പൂക്കളുള്ള
നിറയെ തണൽ മരമുള്ള
ആ വഴിയിൽ കൂടി
നമ്മൾക്ക് ഒന്നുകൂടി നടക്കാം...
കുറച്ചു ദൂരം.., ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ്....
സഖി....
ഈ യാത്ര തീരുമ്പോൾ നമ്മൾ രണ്ടു വഴിക്കാകും. നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ മാറി സഞ്ചരിക്കുകയാണ്.
അതുവരെ ആ പ്രണയം മുഴുവനും എനിക്ക് തന്നൂടെ.....?
നമ്മൾ നടന്നു തുടങ്ങിയിട്ട് ഘടികാര സൂചി നിർത്താതെ ഓടുന്നു.
നിനക്ക് എന്നോട് ഒന്നും പറയാനില്ലേ..
കഴിഞ്ഞു പോയ ഇന്നലകളെ കുറിച്ച്....
പിറന്നു വീഴാൻ പോകുന്ന നാളെയെ കുറിച്ച്...ഒന്നും പറയാനില്ലേ...
നിന്റെ ഓർമകളിൽ ഞാനെന്നെങ്കിലും വരുമോ..?
നിനക്കെന്നെ മറക്കാൻ കഴിയുമോ...?
കാത്തിരിപ്പിന്റെ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.
വിരഹത്തിന്റെ നാളെകൾ എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു. മറക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. നിന്നെയല്ല  സഖിയെ...നീ പിരിയുന്ന ഈ നിമിഷത്തെ.....!
ഈ വഴി അവസാനിച്ചു...
നിന്നെ ഞാൻ യാത്രയാക്കുകയാണ്.
നീ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുന്നതുവരെ ഞാനിവിടെ കാണും...
നീ പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കരുത്..
അതെനിക്ക് പിൻവിളിയായി തോന്നും.
ഇനിയൊരിക്കലും എന്നെ കാത്തു ഈ വഴിയോരത്ത് നീ കാണില്ലല്ലോ...
പ്രിയതേ...
നമ്മുടെ പ്രണയം മരിച്ചിരിക്കുന്നു...!
പകരംവെക്കാൻ ഇനിയൊരു സ്നേഹത്തിനും കഴിയില്ല.....ഒരിക്കലും......


അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ